طوقان، فدوی (نابلس ۱۹۱۷ـ۲۰۰۳)
طوقان، فَدوی (نابلس ۱۹۱۷ـ۲۰۰۳)
بانوی شاعر فلسطینی. در خانواده‌ای ثروتمند زاده شد. ۱۳ساله بود که از سوی خانواده‌اش از ادامۀ تحصیل منع و خانه‌نشین شد و برادرش، ابراهیم طوقان، شاعر ناسیونالیست، آموزش او را شخصاً برعهده گرفت و وی را با سرودن شعر و هنر آشنا کرد. چند سال بعد، فدوی، با نام مستعار دنانیر شعرهایی سرود و مجموعۀ تنهایی با روزگار (۱۹۵۵) را با نام حقیقی خود چاپ کرد. این مجموعه، اندوه ژرف شاعر از تنهایی و حسرت رهایی از فشار و تنگنا را بازمی‌نماید. این شعرها تا اندازه‌ای به تأثیر از شاعران مهاجر (به عربی مَهْجَر) سروده شده است. فدوی با انتشار دو مجموعۀ بعدی به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین شاعره‌های جهان عرب شهرت یافت. در ۱۹۶۳ به خارج سفر کرد و در آکسفورد به فراگیری ادبیات انگلیسی پرداخت. سروده‌های بعدی او در قالب شعر آزاد، گستردگی افق دیدش را نشان می‌دهد. مجموعۀ جلوی دَرِ بسته (۱۹۶۷) را در سوگ برادرش، نِمر، سروده، اما آثار متأخرتر او، (شب شهسواران، ۱۹۶۹؛ کابوس شب و روز، ۱۹۷۴؛ و تموز و چیزی دیگر، ۱۹۸۷) بازتاب مبارزۀ ملت فلسطین در راه دفاع از حیثیت و آزادی است. فدوی طوقان امروزه در نابلس زندگی می‌کند و همچنان برای قهرمانان انتفاضۀ فلسطین شعر می‌سراید.