طولونیان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

طولونیان

(یا: بنی‌طولون) اولین‌ سلسلۀ‌ مستقل‌ امرای‌ مسلمان‌ در مصر (حک: ۲۵۴ـ۲۹۲ق). طولون‌ از غلامان‌ امرای‌ سامانی‌ بود و او را حکمران‌ سامانی‌ بخارا به‌عنوان‌ هدیه‌ نزد مأمون‌ فرستاد. وی‌ در دستگاه‌ خلیفه‌ در بغداد به‌ مناصب‌ عالی‌ رسید. پسرش‌ احمد مؤسس‌ سلسلۀ‌ طولونیان‌، در ۲۴۰ق مقام‌ پدر را احراز کرد و در ۲۵۴ق به‌ حکومت‌ مصر رسید و پس‌ از مدتی‌ اعلام‌ استقلال‌ کرد و سپس‌ شام‌ را به‌ حوزۀ‌ حکومتی‌ خود افزود. او در ۲۷۰ق درگذشت‌ و خمارویه‌ فرزندش‌ تا ۲۸۲ق حکومت‌ را در دست‌ داشت‌. سپس‌ دو فرزند او، حبیش‌ ابوالعساکرین‌ و هارون‌، از ۲۸۲ق تا ۲۹۲ق حکم‌ راندند. شیبان بن احمد، آخرین حاکم طولونی. امرای‌ طولونی‌ در تاریخ‌ به‌دلیل‌ شکوه‌ و عظمت‌ پایتخت‌ خود، القطائع‌ (بین‌ فسطاط‌ و قاهره‌) و آثار و ابنیۀ‌ خیریه‌ معروف‌اند.