ظرفیت زیست محیطی
ظَرفیّت زیست‌محیطی (carrying capacity)
در بوم‌شناسی[۱]، حداکثر تعداد جانوران یک گونه در یک زیستگاه خاص، به قسمی که زیستگاه بقای آن‌ها را تأمین کند. با افزایش تعداد جانوران در ظرفیت زیست‌محیطی برای اعضای گونه غذا و سایر منابع کافی نخواهد بود. بنابراین، اندازۀ آن جمعیت با مهاجرت، فقدان تولیدمثل، و مرگ ناشی از گرسنگی کاهش می‌یابد. این اصطلاح به تعداد مردمی نیز اطلاق می‌شود که محیطی خاص بقا و نیازهای آن‌ها را تأمین می‌کند.
- ↑ ecology