عارف ایگی، حسین (ایگ شبانکاره ـ ۹۷۶ـ بنگاله ۱۰۳۵ق)
عارف ایگی، حسین (ایگ شبانکاره ـ ۹۷۶ـ بنگاله ۱۰۳۵ق)
شاعر ایرانی. پدرش، غیاث‌الدین علی، کلانتر شبانکاره بود. عارف سال‌ها در شیراز به تحصیل علوم، به‌ویژه حکمت طبیعی، پرداخت. در ۱۰۰۴ق، از زادگاهش بیرون رفت و راهی هندوستان شد و در آن‌جا به دربار اکبرشاه و سپس محمدقلی قطب‌شاه راه یافت. پس از آن سالیانی را در عراق و خراسان و مدتی در هرات گذراند و سرانجام بار دیگر به هندوستان رفت (۱۰۲۰ق) و در آگره به دربار جهانگیر گورکانی پیوست. از اشعارش ابیاتی پراکنده در تذکره‌ها به‌جا مانده است. به سبک خراسانی شعر می‌گفت. از آثارش: مثنوی اندرزنامه بر وزن مخزن‌الاسرار نظامی.