عارف حکمت بیگ، شهاب الدین (استانبول۱۲۰۰ـ ۱۲۷۵ق)
عارف حکمتبیگ، شهابالدّین (استانبول۱۲۰۰ـ ۱۲۷۵ق)
تذکرهنویس و شاعر اهل عثمانی. در ۱۲۳۱ق شیخ مولویخانۀ قدس، در ۱۲۳۵ق شیخ مولویخانۀ مصر، در ۱۲۳۸ق شیخ مولویخانۀ مدینه، در ۱۲۴۹ق قاضی عسکر آناتولی، در ۱۲۵۴ق قاضی عسکر روملی، در ۱۲۵۶ق مفتش روملی، و در ۱۲۶۱ق شیخالاسلام استانبول شد. از آنجا که در دیوان اشعارش از خواجه بهاءالدین نقشبندی سخن گفته و طریقت او را درستترین راه دانسته است، برخی وی را به طریقت نقشبندیه منتسب کردهاند. عارف کتابخانهای با بیش از ۵هزار جلد کتاب به کتابخانۀ عمومی مدینه وقف کرد. از آثارش: دیوان اشعار به سه زبان فارسی، ترکی و عربی (استانبول ۱۲۸۳ق)؛ مجمعالتراجم؛ ذیلی بر کشفالظنون که تنها موفق به ادامۀ آن تا حرف جیم شد؛ خلاصةالمقالات فی مجالسالمکالمات و الاحکام المرعیه فی الارض الامیریه به ترکی؛ تقریظ فارسی بر شرح گلستان سودی افندی.