عارف شیرازی، شاه محمد ( ـ۱۱۳۰ق)
عارف شیرازی، شاه محمد ( ـ۱۱۳۰ق)
عارف، ادیب، و شاعر ایرانی. از پیروان طریقۀ ذهبیه بود. در شیراز زاده شد و در جوانی نزد شیخ بهایی به شاگردی پرداخت. چندی در شیراز فقه و حدیث و حکمت تدریس می‌کرد و حزین لاهیجی از شاگردانش بود. به مکه، مدینه، عتبات عراق و هند سفر کرد و در آن‌جا به دیدار ادیبان آن دیار شتافت. از آثارش: لطیفۀ غیبی در شرح دیوان حافظ (تهران، ۱۳۵۷ش)؛ لطایف‌الخیال که تذکره‌ای به فارسی است؛ روضة‌العارفین/ریاض‌العارفین؛ طب‌الممالک؛ فصل‌الخطاب.