عاشق اصفهانی، محمد (اصفهان ۱۱۱۱ـ۱۱۸۱ق)

شاعر ایرانی، از پایه‌گذاران انجمن ادبی مشتاق و از پیش‌گامان شعر دورۀ بازگشت بود. معاشر آذر، هاتف و شعله بود و با مشتاق اصفهانی رقابت و هم‌چشمی داشت. بیشتر غزل و قصیده می‌سرود، اما غزل‌هایش شیرین، شیواتر و به تقلید از سبک عراقی است. از راه خیاطی زندگی می‌کرد. مردی قانع و بلندطبع، اما زودرنج بود و تاب نقد نداشت. دیوان اشعارش به‌کوشش سعید نفیسی منتشر شده است (۱۳۱۸ش).