عالمگیر گورکانی دوم
عالَمگیر گورکانی دوم
(ملقب به: عزیزالدین) چهاردهمین پادشاه سلسلۀ تیموریان هند (حک: ۱۱۶۷ـ۱۱۷۳ق)، پسر جهاندار شاه بود و به یاری عِمادُالْملک غازی‌الدّین‌‌خان، پس از خلع احمدشاه بهادر از سلطنت، بر تخت سلطنت نشست. اسماً پادشاه بود، ولی قدرت اصلی را عمادالملک در اختیار داشت. با افزایش قدرت احمدشاه دُرّانی و بروز اختلاف میان عالمگیر دوم و عمادالملک، در ۱۱۷۰ق عالمگیر دوم از احمدشاه کمک خواست. احمدشاه، نیز نجیب‌الدولۀ روهیله را به مقام امیرالامرایی دربار تعیین کرد. اما چون عمادالملک به دهلی بازگشت، با کمک سرداران مَراتِهَه شهر را محاصره کرد. پس از جنگ میان طرفین، سرانجام نجیب‌الدوله شهر را ترک کرد و عمادالملک دوباره زمام امور دهلی را به‌دست گرفت. بیم و هراس عمادالملک از سازش مجدد عالمگیر دوم با احمدشاه درّانی، سبب شد تا عالمگیر دوم را به‌قتل برساند و شاه جهان دوم را به تخت نشاند.