عالم صغیر و عالم کبیر
عالَم صغیر و عالم کبیر (Microcosm and Macrocosm)
دو اصطلاح فلسفی، و در معنی متضاد، که برای توصیف رابطۀ میان آدمیان و جهان هستی[۱] بهکار برده میشوند. عالم صغیر بر این مفهوم دلالت دارد که هر انسانی در درون خویش بهمنزلۀ یک جهان کامل، عالَم یا کیهان در اندازهای کوچک است. تعدادی از اندیشمندان بزرگ ـ از دموکریتوس[۲] (ذیمقراطیس)، فیلسوف یونانی قرن ۵پم، تا فارابی و ابنسینا و گوتفرید ویلهلم لایبنیتس[۳]، فیلسوف آلمانی قرن ۱۷ ـ از مفهوم عالم صغیر بهره گرفتهاند.