عامر بن طاهر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عامِر بن طاهر (۸۱۱ـ۸۷۰ق)

صلاح‌الدین، ملقب به ملک ظافر، یکی از دو بنیانگذار (۸۵۸ـ۸۷۰ق)‌ سلسلۀ‌ آل ‌طاهر در یمن‌. در ۸۵۸ق با برادرش‌ علی‌ بن‌ طاهر از لَحِج وارد عدن‌ شد و شالودۀ‌ دولت‌ آل‌ طاهر را پی‌ریزی‌ کرد. پس‌ از عدن‌ شهرها و دیگر قلعه‌ها را نیز تصرف‌ کرد و به‌عنوان‌ نخستین‌ فرمانروای‌ دولت‌ آل ‌طاهر خود را ملک‌ ظافر نامید. به‌‌کمک‌ برادرش‌ مخالفان‌ را سرکوب‌ کرد و یمن‌ را کاملاً به‌ تصرف‌ خود درآورد. در ۸۶۶ق صنعا را محاصره‌ کرد و با مؤید بن‌ امام‌ ناصر در مقابل‌ تسلیم‌ شهر و نگه‌‌داشتن‌ وی‌ بر سر کار به‌عنوان‌ کارگزار آل ‌طاهر، مصالحه‌ کرد. در ۸۷۰ق به‌هنگام‌ حمله‌ برای‌ بازپس‌گیری‌ صنعا در کنار دروازه‌های‌ شهر به‌قتل‌ رسید. او را فردی‌ پاکدامن‌، درستکار، بخشنده‌ و شجاع‌ نوشته‌اند.