عایق

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عایق (insulator)

رسانا[۱]ی ضعیف گرما، صدا، یا الکتریسته. اغلب اجسام، ازجمله غیرفلزات، فاقد الکترون‌های آزاد یا متحرک‌اند و عایق گرمایی یا الکتریکی‌اند. معمولاً وسایل شیشه‌ای و چینی عایق‌اند و برای عایق‌کردن سیم‌ها به‌کار می‌روند.

 


  1. conductor