عباس افندی
عبّاس افندی (تهران ۱۲۶۰ـ عکا ۱۳۴۰ق)
(مشهور به: عبدالبهاء، غُصْن اعظم) رهبر فرقۀ بهایی. پسر ارشد و جانشین میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله است. پدرش در کتاب اقدس و کتاب عهدی به جانشینی عباس افندی اشاره کرده بود، اما پس از مرگ بهاءالله میان او و سه برادر ناتنی‌اش اختلاف شدید درگرفت. اما آخرالامر عباس افندی به جانشینی بهاءالله انتخاب شد و از ۱۳۱۰ق تا ۱۳۴۰ق/۱۳۰۰ش رهبری این فرقه را برعهده داشت. پیروان عباس افندی را ثابتین و پیروان سه برادر دیگرش را ناقضین می‌خوانند. از ۱۳۲۹ق به کشورهای بسیاری ازجمله فرانسه و امریکا سفر کرد و به تبلیغ آیین خود پرداخت، نیز مبلّغانی به کشورهای مختلف فرستاد. از او نوشته‌هایی به‌جا مانده ازجمله: مکاتیب، مفارضات، تذکرةالوفا و مقاله سیاح. او را وابسته به روسیه، انگلستان و امریکا می‌دانند. وی در فلسطین در دو شهر عکا و حیفا اقامت داشت. پس از او فرزند دخترش «شوقی افندی» جانشین وی شد.