عباس بن حسین شیرازی
عبّاس بن حسین شیرازی (شیراز ۳۰۳ـ کوفه ۳۶۲ق)
از وزرای آل‌بویه و عباسی (حک: ۳۵۷ـ۳۵۹؛ ۳۶۰ـ۳۶۲ق). در جوانی دبیر دربار معزالدولۀ دیلمی بود و با او به بغداد رفت (۳۳۴ق). سپس در غیاب ابومحمد مُهَلَّبی، جانشین وی در وزارت شد. پس از مرگ معزالدوله، به وزارت پسر و جانشینش، عزالدولۀ بختیار رسید و هم‌زمان وزارت المطیع‌‌‌لله عباسی را نیز برعهده گرفت (۳۵۷ق). در این سال توانست شورش حبشی بن معزالدوله در بصره را سرکوب کند و به غائلۀ دعوی مهدویت محمد بن مستکفی عباسی پایان دهد. در ۳۵۹ق، براثر سعایت برخی، از وزارت خلع و اموال و دارایی‌هایش مصادره و خود زندانی شد، اما در رجب ۳۶۰ بار دیگر به وزارت عزالدوله بازگشت. در اواخر ۳۶۲ق به‌علت ظلم و اجحاف بسیار و مصادرۀ اموال خلیفۀ عباسی و سایر مردم، از وزارت عزالدوله عزل شد و شریف علویان، ابوالحسن محمد بن عمر، او را در کوفه زندانی کرد و در آن‌جا با زهر کشت.