عبدالجبار اصفهانی
عَبْدُالجَبّار اصفهانی (اصفهان ۱۰۴۱ق)
خوشنویس ایرانی. از استادانِ نستعلیق‌نویس قرن ۱۱ق، خطاط دربار صفوی در اصفهان، و از شاگردان میرعماد بود، که شیوۀ استاد را بسیار خوب و شبیه به او می‌نوشت. یکی از علل موفقیتش ممارست در خوشنویسی با قلم کتابت و دو دانگ بود. حداکثر قلمی که به‌کار می‌برد، سه دانگ بود و بیشتر مشق‌های باقی‌مانده از او با قلم خفی و کتابت است و فقط تعدادی از آثارش به قلم جلی است، ازجمله هفت‌بند کاشانی، کلمات قصار حضرت علی (ع) در کتابخانۀ موزۀ گلستان، و مناجات‌نامه‌ی خواجه عبدالله انصاری در مجموعۀ خصوصی مهدی بیانی.