عبدالجلیل رازی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَبدُالجلیل رازی ( ـ پس از ۵۶۰ق)
فقیه و متکلم ایرانی. از علمای روزگارش، همچون شیخ معین‌الدین امیر کاعجلی و ابوالوفا عبدالجبار رازی، بهره گرفت و مرجع دینی شیعیان شد. رازی نمایندۀ علما در پاسخ‌گویی به شبهات دینی بود. از آثارش: کتاب‌النَّقض؛ تَنْزیهُ عایِشَه، تألیف در ۵۳۳ق؛ َالاَیام و الاَنام؛ البراهینُ فی امامة امیرالمؤمنین؛ السؤالات والجوابات؛ التذکیر.