صنعتی زاده کرمانی، عبدالحسین (کرمان ۱۲۷۵ـ تهران ۱۳۵۲ش)
صنعتی‌زادۀ کرمانی، عبدالحسین (کرمان ۱۲۷۵ـ تهران ۱۳۵۲ش)
| عبدالحسین صنعتی‌زادۀ کرمانی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمان ۱۲۷۵ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۵۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | نویسندۀ رمان‌های تاریخی |
| آثار | دام‌گستران یا انتقام‌خواهان مزدک (2 جلد، 1299ـ1304ش)؛ مانیِ نقاش (1305ش) و نادر فاتح دهلی (1336ش) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
نویسندۀ رمان‌های تاریخی. در خانواده‌ای ثروتمند به‌دنیا آمد و از نوجوانی به تجارت، امور خیریه و نویسندگی پرداخت. از نخستین و پرکارترین نویسندگان رمان‌های تاریخی است، به‌طوری که او را «پدر رمان تاریخی ایران» نامیده‌اند. در آثارش از واقعیت‌های تاریخی حرکت می‌کند، اما به آن‌ها وفادار نمی‌ماند و برداشت دلخواه خود را ارائه می‌دهد تا متنی افسانه‌ای و پرماجرا پدید آورد. نخستین و مهم‌ترین اثرش رمان دام‌گستران یا انتقام‌خواهان مزدک (۲ جلد، ۱۲۹۹ـ۱۳۰۴ش) است. در این رمان، متأثر از میرزا آقاخان کرمانی، کشتار مزدکیان را از علل عمدۀ تباهی ساسانیان و سرنگونی آنان به‌دست اعراب می‌داند. پس از آن چند رمان تاریخی دیگر، ازجمله مانیِ نقاش (۱۳۰۵ش) و نادر فاتح دهلی (۱۳۳۶ش)، نوشت. صنعتی‌زاده رمان‌هایی هم به‌شیوۀ فانتزیِ پیش‌گویانه نوشته است؛ مجمع دیوانگان (۱۳۰۳ش)، که به‌‌عنوان نخستین اتوپیای ادبیات معاصر، سفری به کشور خرد در آینده را توصیف می‌کند، از این دست رمان‌های اوست. او شرح حال خود را با عنوان روزگاری که گذشت (۱۳۴۶ش) منتشر کرده است.