عبدالرشید تتوی
عَبدُالرّشیدِ تَتَوی ( ـ۱۰۷۷ق)
فرهنگ‌نویس و شاعر هندوستانی. تبارش از سادات مدینه بود. در دربار شاه‌جهان تیموری و پسرش عالمگیر جایگاهی بلند داشت. شعر نیز می‌سروده و اشعاری پراکنده از او در تذکره‌ها به‌جا مانده است. از آثارش: لغت‌نامۀ فارسی به فارسی فرهنگ رشیدی که نخستین‌بار در هند (۱۸۷۵) و سپس به‌همراه اثر دیگر او با نام معرّبات که دربارۀ واژه‌های فارسی دخیل در زبان عربی است، در دو جلد به‌چاپ رسیده است (۱۳۳۸ش)؛ منتخب‌اللغات که فرهنگی عربی به فارسی است و به شاه‌جهان پیشکش شده است (کلکته، ۱۲۲۳ق؛ تهران، ۱۲۹۱ش)؛ قواعد و ضوابط زبان فارسی (هالیس، ۱۸۴۶).