عبداللطیف شوشتری (شوشتر ۱۱۷۲ـ حیدرآباد ۱۲۲۰ق)
عَبدُاللَّطیف شوشتری (شوشتر ۱۱۷۲ـ حیدرآباد ۱۲۲۰ق)
عالم و نویسندۀ ایرانی. پس از آن‌که علوم رایج آن روزگار را در زادگاهش آموخت، به گشت‌وگذار در ایران پرداخت و به شهرهایی چون دزفول، کرمانشاهان و نهاوند رفت و با بزرگان و دانشوران آن‌جا دیدار کرد. سپس به شوشتر بازگشت و پس از مرگ پدرش در ۱۱۹۰ق، به عتبات عراق سفر کرد و به تحصیل پرداخت. درپی مرگ کریم‌خان زند (۱۱۹۳ق) بار دیگر به زادگاهش بازگشت. پس از آن به شهرهای بسیاری چون بوشهر، بصره، بغداد، کلکته و دیگر شهرهای هندوستان رفت و سال‌های پایانی زندگی‌اش را وزیر اعظم حکومت حیدرآباد دکن بود. تنها اثر به‌جا مانده از او تحفة‌العالم است که گونه‌ای زندگی‌نامۀ خود‌نوشت و سفرنامه به‌شمار می‌رود و وی در آن به توصیف نواحی گوناگون، آداب و رسوم مردم آن‌جا و ذکر تاریخ شوشتر پرداخته است. این اثر بارها در هند و یک‌بار در تهران (۱۳۶۳ش) چاپ شده است.