عبدالله بن جعفر قمی
عَبدُالله بن جعفر قمی ( ـ قم ۳۱۰ق)
(ملقب به: ابوالعباس حمیری قمی) محدث و فقیه امامی از اصحاب امام حسن عسکری (ع). بزرگ و مرجع قمیها بود. در حدود ۲۹۰ق به کوفه رفت، و کوفیان از او حدیث شنیدند. سید بن طاووس توصیه میکرد که کتاب الدلائل او را بخوانند. توقیعات او از امام زمان (عج) معروف است. به صاحب قربالاسناد نیز اشتهار دارد. او در انواع علوم مانند طب نیز استاد بود. از دیگر آثار او: الافاعیل و البداء، العظمة و التوحید، الغیبة و الحیرة، الامامة.