عثمان بن ابی العاص

عُثْمانِ بن اَبی‌العاص ( ـ۵۱ق)

از صحابۀ پیامبر (ص). اهل طائف و از قبیلۀ ثقیف بود. همراه گروهی از آن قبیله به محضر پیامبر (ص) آمد و اسلام آورد و با این‌که از همۀ افراد گروه جوان‌تر بود، او را به حکومت طائف برگزید، چون به تفقّه در دین و آموختن قرآن بیش از دیگران اهتمام داشت، تا زمان عمر در آن سمت باقی ماند، سپس به فرمانروایی عمان و بحرین منصوب شد (۱۵ق). در برخی از فتوحات دوران عمر و عثمان دست داشت. سرانجام در بصره سکونت کرد. شط عثمان بصره را به او نسبت می‌دهند.