عجاج، عبدالله بن روبه ( ـ۹۰ق)
عَجّاج، عبدالله بن رؤبه ( ـ۹۰ق)
شاعر رَجَز‌سُرای اوایل دورۀ بنی‌امیه. پدرش نیز شاعری رجز‌گو بود. هرچند که پیش از عَجّاج شاعرانی همچون اَغلَب، عِجلی، لَبید و شَمّاخ اشعار طولانی و قصایدی در بحر رجز سروده بودند، نبوغ و تسلّط عجاج بود که این نوع شعر را در عرصۀ ادبیات عرب به مقام هنر تعالی داد. نسخه‌ای از دیوان او محفوظ مانده که شامل ۴۴ شعر، و اغلب قصایدی طولانی، است.