عجل
عَجَل
قبیلۀ بزرگ عرب عدنانی، از قبایل بکر بن وائل، ساکن اراضی میان بصره و یمامه. این قبیله در قرون اول اسلامی تقریباً همۀ تیره‌های خود را از‌دست داد و فقط خانواده‌هایی از آنان باقی ماند. عجلیان به سرکردگی حنظلة بن ثعلبه در جنگ ذیقار و پیروزی بر ساسانیان شرکت داشتند. مذعور بن عدی عجلی به فرمان خلیفۀ دوم به خالد بن ولید پیوست. ادریس بن معقل عجلی، جد ابودلف قاسم بن عیسی، ظاهراً در روزگار عبدالملک بن مروان در یکی از روستاهای همدان ساکن شد. فرزندش عیسی ثروتی اندوخت و قاسم فرزند عیسی در خلافت مأمون عباسی به حکومت بخشی از ناحیۀ جبال رسید. مرکز این حکومت کرج بود که به‌نام ابودلف مشهور است. این دولت تا ۲۸۴ـ۲۸۵ق دوام آورد. اعضای خاندان وزارت‌پیشۀ آل ماکولا از مردم قبیلۀ عجل بودند.