عروی، عبدالله (۱۹۲۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَروی، عبدالله (۱۹۲۳)

عَروي، عبدالله

فیلسوف مارکسيست و مورخ و رمان‌نویس مغربی. پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در مغرب، تاریخ و علوم اسلامی و علوم سیاسی را در پاریس فراگرفت. در ۱۹۵۸، فوق لیسانس تاریخ و سپس گواهینامۀ مطالعات اسلامی را از دانشگاه سوربن و در ۱۹۷۶ نیز دکترای فلسفه سیاسی را از این دانشگاه اخذ کرد. پس از بازگشت به مغرب، استاد دانشگاه محمد پنجم و عضو آکادمی پادشاهی مغرب شد. در ۱۹۶۴ نخستین اثرش را که نمایش‌نامه «رجل‌الذکری» بود با نام مستعار «عبدالله الرافضی» منتشر کرد و سپس به پژوهش‌هایش در زمینۀ اندیشه و تاریخ ادامه داد. اصول اندیشه عروی، تاریخی و مارکسیستی و مبتنی بر این فرضیه است که تحولات اجتماعی و فرهنگی محکوم به گذار از مراحل تاریخی‌ است که عبور از آن میسر نیست و انسان باید با آن بیامیزد و آثارش را تعدیل کند. کتاب‌های فراوانی از او در زمینه اندیشه و تاریخ و فلسفه و رمان منتشر شده است. ازجمله می‌توان به العرب و الفکر التاریخی، الایدیولوجیا العربیة المعاصرة، مفهوم‌الحریة، مفهوم العقل و غربت (رمان)، می‌توان (رمان) اشاره کرد.