عزی
عُزّی
(با تلفظ عُزّا) نام یکی از بت‌های عرب جاهلی که عبادت آن نزد قریش بسیار معمول بود. تا آن‌جا که ابولَهَب «عبدالعزّی» نامیده می‌شد. نام آن فقط یک‌بار در کنار بت دیگری به نام لات در قرآن آمده است (نجم، ۱۹). معبد اصلی عزّی بر سر راه طائف به مکه قرار داشته است. اعراب در محل مخصوصی به نام غبعب برای او قربانی می‌کردند. در سورۀ نجم، آیۀ ۲۳، خداوند عزّی را به‌همراه لات و منات (الهگان سه‌گانه) صریحاً واهی و اسماء بی‌مسمّی که مشرکان از پیش خود درآورده‌اند می‌نامد. مکّیان این سه بت را «دختران خدا» می‌خواندند. عرب جاهلی فرزند خود را به نام او نام‌گذاری می‌کرد. خالد بن ولید به دستور پیامبر این بت را شکست.