عز شروانی، محمد بن مفرج ( ـ پس از ۵۸۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عِزّ شِروانی، محمّد بنِ مفرج ( ـ پس از ۵۸۰ق)

(مشهور به صدر اشعری) عالم و شاعر ایرانی. در تبریز می‌زیست و به تدریس سرگرم بود. در علم خطابت و کتابت پرآوازه بود و با خاقانی دوستی نزدیک داشت. خاقانی در اشعاری وی را مدح کرده است. اشعاری از وی به‌جا مانده است.