عفونت
عفونت (infection)
تهاجم عوامل بیماری‌زا به بدن، مستقرشدن و تکثیر آن‌ها، و ایجاد علایم. عاملِ بیشتر عفونت‌ها باکتری‌ها و ویروس‌هایند، ولی سایر میکروارگانیسم[۱]ها (ریزسازواره‌ها)، تک‌یاخته[۲]ها، و انگل[۳]ها هم ممکن است باعث بیماری شوند. ورود و خروج اغلبِ عوامل بیماری‌زا به بدن از راه‌های گوارشی و تنفسی صورت می‌گیرد. فلج اطفال[۴]، اسهال خونی[۵]، و حصبه[۶] از بیماری‌هایی‌اند که از راه خوردن آب یا غذای آلوده ایجاد میشوند. عوامل بیماری‌زای موجود در بزاق و ترشحات بینی از راه هوا یا قطرک[۷]های عفونی منتقل میشوند. قطرکهای ریز یا ذرات خشک هنگام حرف‌زدن، سرفه و عطسه‌کردن فردِ آلوده وارد هوا میشوند و سایر افراد این ذرات را استنشاق می‌کنند. بیماری‌هایی مثل سرخک[۸]، اوریون[۹]، و سل[۱۰] از این راه منتقل میشوند. ورود عامل بیماری‌زا از راه پوست کمتر صورت می‌گیرد. در این موارد عامل بیماری‌زا یا از راه زخم‌های باز، مثل کزاز[۱۱]، وارد بدن می‌شود یا مستقیماً در پوست سالم نفوذ می‌کند، مثل نیش پشۀ ناقل عامل مالاریا[۱۲]. تعداد کمی از بیماری‌ها از راه تماس پوست با پوست منتقل میشوند. تب غده‌ای[۱۳] و هرپس سیمپلکس[۱۴] (تب‌خال[۱۵]) از راه بوسیدن منتقل میشوند. راه انتقال بیماری‌های مقاربتی، که امروزه با نام بیماری‌های منتقله از راه جنسی[۱۶] یا اِس‌تی‌دی نامیده میشوند، عمدتاً تماس بسیار نزدیک (مقاربت) است.