علی بن یوسف بن تاشفین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

علی بن یوسفِ بن تاشُفین (۴۷۶ـ۵۳۷ق)

دومین‌ فرمانروای‌ سلسلۀ‌ مرابطون‌ در مغرب‌ (مراکش‌) و اندلس‌ (حک: ۵۰۰ ـ۵۳۷ق). در ۱۸سالگی‌ از طرف‌ پدرش‌ متصدی‌ امور دادگستری‌ و مظالم‌ شد و پس‌ از مرگ‌ وی‌ به‌ سلطنت‌ رسید. ظاهراً بیشتر توجهش به اسپانیا و نبرد با مسیحیان بود، چنان‌که در مدت‌ سلطنتش‌ چهار بار از مغرب‌ به‌ اندلس‌ لشکر کشید (۵۰۰، ۵۰۳، ۵۱۱ و ۵۱۵ق). به‌ زهد و پارسایی‌ بیش‌ از حکومت‌ و سلطنت‌ تمایل‌ داشت‌ و در امور با بزرگان‌ و دانشمندان‌ مشورت‌ می‌کرد. دوران‌ فرمانروایی‌ وی‌ در مغرب‌، از درخشان‌ترین‌ ادوار فرمانروایی‌ مسلمانان‌ در آن‌ منطقه‌ بود.