علی بونه گیر

علی بونه‌گیر

(بونه صورتِ عامیانۀ بهانه است) از مشهورترین قصه‌های عامیانۀ فارسی. داستان مردی که با بهانه‌جویی همسر خود را طلاق می‌داد و این کار را چندان تکرار کرد که مردم شهر به او لقب بونه‌گیر/ بهانه‌گیر دادند و بر آن شدند دیگر به او دختر ندهند. از قضا، در شهر دختری بود به نام فاطمه معروف به فاطی اره که هیچ مرد مجردی برای ازدواج با او پا پیش نمی‌گذاشت. فاطمه، به‌رغم مخالفت خانوادۀ خود، با علی بونه‌گیر ازدواج کرد. فاطمه نیمی از کاری را به گونه‌ای و نیمی دیگر را به گونۀ دیگر انجام می‌داد و عملاً شوهرش نمی‌توانست بهانه‌ای از او بگیرد. علی بونه‌گیر، پس از دو ماه، چندان به ستوه آمد که از آن شهر رفت و دیگر بازنگشت.