سهیلی ، علی (تبریز ۱۲۷۴ ـ ۱۳۳۷ ش)
| علی سُهیلی | |
|---|---|
| زادروز |
تبریز 1274ش |
| درگذشت | 1337ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی از مدرسۀ عالی علوم سیاسی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
سُهیلی، علی (تبریز ۱۲۷۴ـ۱۳۳۷ش)
دولتمرد ایرانی در دورۀ پهلوی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را به ترتیب در تبریز و تهران گذراند و وارد مدرسۀ قزاقخانه و مدرسۀ عالی علوم سیاسی شد. در ۱۲۹۳ش لیسانس گرفت و چون با زبان‌های فرانسوی و روسی آشنایی کامل داشت، به خدمت وزارت امور خارجه درآمد و در ۱۳۰۴ش رئیس ادارۀ شوروی وزارت امور خارجه شد سپس به معاونت وزارت طُرُق رسید (۱۳۱۰ش). سه سال بعد معاون وزارت امور خارجه و در ۱۳۱۵ وزیر مختار ایران در لندن شد و سال بعد به وزارت امور خارجه رسید. در ۱۳۱۸ استاندار کرمان و مدتی بعد به سفارت کبرای ایران در افغانستان منصوب شد. در کابینۀ علی منصور، وزیر کشور (۱۳۱۹ش) و در کابینۀ فروغی، وزیر خارجه بود (شهریور ۱۳۲۰). پس از سقوط کابینۀ فروغی مدت کوتاهی نخست‌وزیر بود، اما پس از گذشت پنج ماه از سمت خود کناره گرفت و در مدت کوتاهی بار دیگر به نخست‌وزیری رسید و تا فروردین ۱۳۲۳ش در این سِمت باقی ماند. در ۱۳۲۶ در کابینۀ حکیم‌الملک وزیر مشاور و سپس سفیر کبیر ایران در جمهوری فرانسه شد. از اواخر ۱۳۳۲ش تا واپسین دوران حیاتش سفیر کبیر ایران در لندن بود.