علی فرامرز
علی فرامرز (پس از ۴۵۵ـ۴۸۸ق)
(ملقب به عَلاءُ‌الدّوله علی؛ عَضُدالدّین و شَمْسُ‌الْمُلوک) دومین فرمانروای نبی کاکویۀ یزد. فرزند فرامرز بن ابوجعفر کاکویه بود و همچون پدر، فرمانگزار شاهان سلجوقی بود و ارسلان خاتون، دختر چغری بیگ و عمۀ ملک‌‌شاه، را که پیش‌تر در نکاح قائم عباسی بود، به زنی گرفت. وی پاره‌ای ایام را در اردوی سلجوقیان و گاهی نیز در یزد به‌سر می‌برد. در اختلاف جانشینی که پس از مرگ ملک شاه میان شاهزادگان سلجوقی درگرفت، از تَتِش، پسر الب ارسلان، هواداری کرد و سرانجام در نبردی که میان بَرْکیارُق پسر ملک‌‌شاه و تتش درگرفت، تتش و امیرعلی هر دو کشته شدند (۴۸۸ق). گرشاسپ پسر امیرعلی پیکر پدر را به یزد برد و در مدرسۀ دو مناره، کنار آرامگاه ارسلان خاتون، به‌خاک سپرد. امیرعلی پادشاهی ادب‌پرور و شعرشناس بود و شاعران و دانشمندان را حمایت می‌کرد. امیر معزی که از ستایشگران امیرعلی بود به معرفی او به دربار سلجوقی راه یافته بود.