علی قلی بن قرچغای خان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

علی‌قُلی بن قَرَچَغای خان (ح ۱۰۲۵ـ بعد از ۱۰۷۵ق)

حکیم و عارف عصر صفوی. شاگرد ملا رجبعلی تبریزی و احتمالاً آقا حسین خوانساری و ملاشمسای گیلانی بوده است. وی در مشرب فلسفی خود متأثر از حکمت یمانی میرداماد در تطبیق فلسفه با شرع است و در اندیشۀ حکمی خویش وامدار آرای ملارجبعلی تبریزی است؛ از این‌رو در مواضع گوناگون به نقد آرای ملاصدرا پرداخته است. بیش از ۳۰ اثر از او برشمرده‌اند، از آن شمار: احیای حکمت که یک دوره فلسفه است از طبیعیات تا الهیات؛ فرقان الرأیین در تحلیل ۲۴ مسئلۀ اختلافی میان فلاسفۀ قبل از اسلام و بعد از اسلام، شرح اثولوجیا.