عمری، محمد بن عبدالله

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عمری، محمد بن عبدالله (1916- 1960م) Mohammad bin Abdollah Al-Amri


دولتمرد یمنی. پدر و جدش از علمای برجسته و سیاستمداران یمن بوده‌اند و او در خانه ادبیات عرب و فقه و اصول را آموخت؛ سپس وارد دارالعلوم (مدرسه‌ی علمیه‌ی) صنعاء شد و در جوانی به رتبه استادی رسید. عمری به ادبیات و تاریخ توجه ویژه داشت و به انتشار کتب خطی یمن کمر همت بست و از سال 1949 وارد عرصه‌ی فعالیت‌های سیاسی شد. وی عضو نخستین هیأت یمنی برای عضویت در اتحادیه عرب (1945) و سازمان ملل متحد (1947) بود و پس از آن که منصب وزیر مشاور و معاون وزیر خارجه‌ی یمن را در زمان پادشاهی امام احمد یحیی حمیدالدین برعهده گرفت، سرپرستی هیأت‌های نمایندگی یمن را در این دو سازمان و دیگر همایش‌ها و محافل بین‌المللی برعهده داشت. او مهارت سیاسی‌اش را در سمت ریاست هیأت یمنی در گفت‌وگوهای لندن (1953م) و ریاست بر اجلاس سالانه‌ی اتحادیه‌ی عرب نشان داد. عمری عضو اصلی و سخنگوی رسمی دولت پادشاهی یمن طی دیدارهای رسمی سیف‎الاسلام محمد البدر از اتحاد جماهیر شوروی و چین (سال‌های 1957-1956) نیز بوده است.

در جریان دیدار امام احمد از دمشق و نشست با جمال عبدالناصر که به امضای قرارداد اتحاد بین یمن و جمهوری عربی متحده در 1958 منجر شد، محمد عمری امام احمد را همراهی کرد. در سال‌های آخر زندگی‌اش، میان او و امام احمد اختلاف افتاد و نهایتا در تابستان 1960 که در رأس هیأتی رسمی عازم دیدار از جمهوری خلق چین بود، در سقوط هواپیمای روسی‌ای که به پکن می‌رفت، کشته شد.