عمواوغلی، محمد (اسکو ۱۲۶۰ ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عمواوغلی، محمّد (اسکو ۱۲۶۰ ش)

(نام اصلی: محمد کهنمویی) قالی‌باف ایرانی. اهل روستای کهنمو در آذربایجان بود. سپس در مشهد ساکن شد. شهرت او مرهون دو پسرش، عبدالمحمد و علی‌خان، است که بعد از فوت او، هر‌یک کارگاه‌های بزرگی را اداره کردند و به درجۀ استادی رسیدند. کارگاه‌های برادران عمواوغلی از نوع متمرکز و بزرگ بود که استادکاران و کارگران بسیاری در آن‌ها کار می‌کردند. عباسعلی صابر و میرزا عبدالعلی تبریزی، از استادکاران مشهور، در ابتدا در کارگاه‌های عمواوغلی کار می‌کردند. تخصص و سبک کار برادران عمواوغلی در زمینۀ بافت فرش‌های ۱۰۰ مقات به بالاست (یک مَقات یا مُقاط در خراسان برابر با ۱۲هزار گره فرش است). فرش عمواوغلی به‌سبب ریزبافی و ظرافت بافت و نیز بزرگ‌پارچه‌بودن مشهور شد و آستان قدس رضوی و کاخ‌های سلطنتی از آن استقبال کردند. نمونه قالی‌های عمواوغلی، که هم‌اکنون در موزۀ فرش ایران و موزۀ کاخ سعدآباد در معرض دید تماشاگران گذاشته شده، از معدود شاهکارهای فرش در تاریخ قالی‌بافی ایران است. عبدالمحمد عمواوغلی در ۱۳۱۶ و علی‌خان عمواوغلی در ۱۳۳۶ش درگذشتند.