عنایت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عنایت

(در لغت به‌معنی توجه و مقصد و اراده) موهبتی است الهی که به بندگان خاصِّ خدا تعلّق می‌گیرد تا بدون تلاش و پیمودن راه‌های دشوار، به حقایق برسند و به صورت کشف و شهود و عین‌الیقین، حقایقی را، که دیگران از درک آن‌ها عاجزند، دریابند. این مانند کار پیامبران و اولیای بزرگ است که بدون تلاش و گذشتن از مدارج کمال در میان خلق، به آن دست یافته‌اند. بنابراین مقام رسالت و نبوت و ولایت مقامی عنایتی است و نه کسبی و اجتهادی.