عنبیه شناسی
عِنَبیِّه‌شناسی (iridology)
روشی تشخیصی براساس ارتباط مناطق خاصی از عنبیه[۱] با اعمال و اعضای بدن. در قرن ۱۹، پزشکان مجار و سوئدی جداگانه این روش را کشف کردند. بعداً برنارد جنسن[۲] در امریکا آن را اصلاح و تکمیل کرد. ثابت شده است عنبیه‌شناسی در پایش[۳] سلامتی عمومی و نشان‌دادن وجود بیماری‌های اعضای اصلی بدن مفید است، ولی دقت آن در تعیین ماهیت و شدت این بیماری‌ها کمتر از روش‌های تشخیصی متداول است.