عهد

عهد
پیمانی که مسلمان با خدا می‌بندد که عملی نیکو را انجام دهد و یا عملی ناپسند را ترک کند. برخی گویند که عهد بدون اجرای صیغه و به مجرّد نیّت نیز منعقد می‌شود؛ اما بیشتر فقیهان برآن‌اند که باید صیغه عقد به زبان جاری شود؛ مثلاً گوید با خدا عهد می‌بندم که نیاز فلان مسلمان را برآورده کنم. این کار، بدین گونه، واجب می‌شود و ترک آن حرام و موجب کفاره خواهد بود. به عقیدۀ برخی فقیهان کفارۀ عمل‌نکردن به عهد، مانند کفارۀ افطار عمدی روزۀ ماه مبارک رمضان است. در فقه، اهل عهد به غیرمسلمانانی گویند که با دولت اسلامی معاهده دارند.