عوبدیا، کتاب
عوبَدیا، کِتاب
در عهد عتیق[۱]، کتاب چهارم دوازده پیامبر کهتر، مجموعه‌ای مختصر از اقوالِ مربوط به سقوط بیت‌المقدس (اورشلیم) در ۵۸۷پ‌م. عوبدیا (عبد خدا) به‌ویژه از اَدومیان[۲]، دشمنان دیرینۀ بنی‌اسرائیل که با مهاجمان بابلی همکاری کرده‌‌اند، خشمگین است؛ خواستار عقاب الهی برای ایشان می‌شود و بازگشت یهود از تبعید و پیروزی بر ادومیان را پیشگویی می‌کند. تاریخ تألیف نهایی کتاب روشن نیست.