عیزری، عبدالله بن محمد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عیزری، عبدالله بن محمد (1861- 1945م) Abdollah bin Mohammad Al-Aydarus


عالم دینی و مورخ یمنی. در مبارزه‌‌ی امام منصور محمد بن یحیی حمیدالدین با دولت دست نشانده‌ی عثمانی در یمن از یاران او بود. وی و برادرش، ابراهیم، در تشویق رؤسای قبایل و عشایر به یاری امام منصور کوشش بسیار کردند. آنها زکات جمع می‌کردند و برای او می‌فرستادند تا در جنگ با نیروهای دولت عثمانی از این اموال استفاده کند. پس از مرگ امام منصور، جانب فرزندش، امام یحیی، را گرفت و از هیچ کمکی به او دریغ نکرد. اما پس از مدتی روابطش با او به تیرگی گرایید.

عیزری با علمای بزرگ یمن و رهبران قبایل و عشایر آن‌جا اختلاط فراوان داشت و وضعیت قبایل را به خوبی می‌شناخت. امام یحیی کوشید او را به منصب والی (استاندار) بگمارد تا وی را تحت کنترل خود بگیرد. اما عیزری تن به این منصب نداد و بلکه زبانش از انتقاد و اعتراض به ظلم و بدرفتاری امام یحیی نسبت به مردم باز نایستاد. او فقها را به سبب دامنه‌دادن غیر ضروری به مسایل فقهی مورد تمسخر قرار می‌داد. برای مثال از مسأله‌ی حیض نام می‌برد که فقهاء بابی ویژه‌ی آن در کتاب‌های فقهی گشوده و از جزئیات احکام آن سخن گفته‌اند؛ در حالی که هر زنی از طریق مادر و خواهر و نزدیکان و دوستان خود بهتر درمی‌یابد که در این ایام چه باید کند یا نکند و به بیش از این نیازی ندارد.