غریب القرآن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

غَریبُ‌القُرْآن

رشته‌ای از علوم قرآنی در توضیح و تفسیر واژه‌های دشوار قرآن. این دشواری‌ها به دلایلی چون دگرگونی تدریجی زبان (تحول معناشناختی) و تعدد معانی الفاظ حادث شده و غیرمألوف بودن واژگان، امری نسبی است. عبدالله بن عباس نخستین فردی است که در غریب‌القرآن آثار و تألیفاتی دارد و سیوطی در کتاب‌ الاتقان فی علوم‌القرآن به‌طور کامل به آن اشاره کرده است. برخی کتاب‌هایی که در این زمینه چاپ شده در قالب تفسیر مفاهیم و کلمات است؛ مانند تفسیر غریب‌القرآن زید بن علی و ابن قتیبه و طریحی، و برخی دیگر در قالب فرهنگ یا واژه‌نامه‌اند.