غشای نیمه تراوا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

غِشای نیمه‌تَراوا (semipermeable membrane)

پرده‌ای که هنگام تماس با محلول، به برخی مولکول‌های مایع حلال اجازۀ عبور می‌دهد و همۀ مواد حل‌شده نمی‌توانند از آن عبور کنند. این پرده‌ها در موجودات زنده از اهمیت بسیار برخوردارند و از دست‌رفتن خاصیت نیمه‌تراوایی در بسیاری موارد باعث مرگ می‌شود. خاصیت نیمه‌تراوایی این غشاها منجر به پیدایش پدیدۀ اُسمز[۱] می‌شود که در موجودات زنده بسیار مهم است. غشای یاخته از مهم‌ترین پرده‌های نیمه‌تراواست.

 


  1. osmosis