غور
غور
سرزمین تاریخی و کوهستانی در مرکز افغانستان، تقریباً مطابق با هزارستان کنونی. در قرون اول اسلامی حدود آن را میان هرات و غزنین می‌دانستند. اغلب غوریان تا اوایل قرن ۴ق غیر مسلمان بودند اما در اواخر همان قرن بیشتر اهالی آن‌جا را مسلمانان تشکیل می‌دادند. پادشاه آنان غور شاه نام داشت و از دوستان پادشاه جوزجان بود. در این ناحیه زره و سلاح و جوشن‌های نیکو می‌ساختند و بردگان غوری بیشتر در هرات و سیستان فروخته می‌شدند. معادن نقره و طلا در کوهستان غور فراوان بود و مردم آن همانند دیگر مردم خراسان سخن می‌گفتند. غور در حوزۀ قلمرو دولت سامانی قرار داشت و پس از آن به‌تصرّف غزنویان درآمد. شاهان غور که اتباع دولت غزنوی بودند، پس از تضعیف آن دولت، خود حکومت مستقل غور موسوم به آل شنسب یا آل سام را تشکیل دادند (۵۴۳ـ۶۱۲ق). پایتخت این دولت شهر فیروزکوه بود که اکنون از آن نشانی برجای نمانده است. سلطان محمد خوارزمشاه دولت غوریان را برانداخت و پس از مدتی مغولان آن سرزمین را تصرف کردند و شهر فیروزکوه به‌کلی ویران شد و مغولان جای مردم غور را گرفتند. ولایت غور امروزه در غرب قسمت مرکزی افغانستان واقع است. مساحت آن بالغ بر ۳۶,۴۷۹ کیلومتر مربع، و جمعیت آن حدود ۳۴۱هزار نفر بوده است (۱۹۷۹). شهر چقچران کرسی این ولایت است.