غیاث الدین کرت اول
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
غیاث‌الدّین کَرْت اوّل ( ـ۷۲۹ق)
از امیران آل‌کَرْت (حک: ۷۰۷ـ۷۲۹ق) فرزند رکن‌الدین کَرت بود و پس از مرگ برادرش، ملک فَخرالدّین کَرت، در ۷۰۷ق به امر اولجایتو حکومت هرات، تا کنار رود سند، را در اختیار گرفت. به‌سبب سعایت امرا، از ۷۱۱ تا ۷۱۵ق در اردوی ایلخان اولجایتو به اتهام خیانت، تحت نظر بود و پس از اثبات بی‌گناهی خود به هرات بازگشت. بعد از مراجعت، در خراسان و سیستان فتوحاتی کرد و توانست شورش یکی از حکام مغول به نام سیاور را سرکوب کند و قلمرو خود را وسعت دهد. ابوسعید بهادر، پس از رسیدن به قدرت، حکمرانی او را تأیید کرد. وی امیرچوپان را که به او پناهنده شده بود، به دستور ابوسعید به‌‌قتل رساند. سرانجام در هرات درگذشت. پسرش شمس‌الدین محمد به‌جای او نشست.
