فارسی، محمد بن ابی بکر (نیمه دوم قرن ۷ق)
فارسی، محمد بن ابی‌بکر (نیمۀ دوم قرن ۷ق)
ریاضی‌دان و منجم ایرانی. در یمن به شکوفایی رسید. او نهایة‌الادراک فی اسرار علوم‌الافلاک و زیج ممتحن مظفری را به‌نام مظفر یوسف بن عمر، امیر یمن، نگاشته است. از آثار اوست: معارج‌الفکر الوهیج، دربارۀ مشکلات زیج‌ها که دو نسخه از آن به خط عبری در‌دست است و احتمالاً به بعد از ۶۶۴ق مربوط می‌شود؛ رسالۀ آیات‌الافاق من خواص الاوقاق دربارۀ جادوگری و ساحری که به مؤلفی به همین نام نیز منسوب است.