فاصله کانونی
فاصلۀ کانونی (focal length)
فاصلۀ بین مرکز عدسی[۱] یا آینۀ کروی[۲] از نقطۀ کانونی[۳] یا کانون آن. فاصلۀ کانونی در آینۀ کاو[۴] یا عدسی هم‌گرا[۵] فاصله‌ای است که در آن، نور موازی با محور اصلی آینه یا عدسی به کانون می‌رسد. در آینۀ کروی، این فاصله معادل نصف شعاع انحنای آینه است. فاصلۀ کانونی در آینۀ کوژ[۶] یا عدسی واگرا[۷] فاصلۀ مرکز آینه یا عدسی تا نقطه‌ای است که پرتوهای نور بعد از بازتاب یا شکست موازی با محور اصلی واگراییده می‌شوند. در عدسی‌ها، هرچه توان عدسی برحسب دیوپتر[۸]بیشتر باشد، فاصلۀ کانونی کوتاه‌تر خواهد بود. چشم انسان عدسی قابل تنظیمی دارد که فاصلۀ کانونی‌اش چنان تنظیم می‌شود تا نور اجسام در فواصل متفاوت روی شبکیۀ چشم کانونی شود. فاصلۀ از رأس یا مرکز اُپتیکی (p) عدسی یا آینۀ کروی تا کانون آن (f). در آینۀ کروی، فاصلۀ کانونی برابر نصف شعاع انحناست. (فرمول ۱) : فاصلۀ کانونی عدسی با توان عدسی تناسب معکوس دارد؛ هرچه توان بیشتر باشد، فاصلۀ کانونی کمتر است.
فرمول ۱: