فاضل جواد
فاضل جواد (کاظمین ـ بغداد ۱۰۶۵ق)
(شهرت جواد بن سعید (سعدالله) بغدادی) فقیه امامی. در نوجوانی به اصفهان کوچید و به حلقۀ درس شیخ بهایی پیوست. شاه عباس صفوی او را به شیخ‌الاسلامی استرآباد برگزید که پس از مدتی مردم او را به قهر راندند. سپس به بغداد رفت و نزد حاکمان بغداد ازجمله بکتاش‌خان تقرب یافت. در ۱۰۴۸، پس از آن‌که حکومت عثمانی بغداد را تصرف کرد، به ایران بازگشت. در هیئت و تفسیر و ریاضی نیز تبحر فراوان داشت. از آثار اوست: مسالک الافهام فی شرح آیات الاحکام، که آن را مهم‌ترین اثر در موضوع آیات‌الاحکام می‌دانند؛ شرح دروس شهید اول؛ شرح تشریح‌الافلاک؛ غایة‌المأمول فی شرح زبدة‌الأصول.