فاطمی ، حسین (نایین ۱۲۹۶ـ تهران ۱۳۳۲ش)
فاطمی، حسین (نائین ۱۲۹۶ـ تهران ۱۳۳۲ش)
روزنامه‌نگار و فعال سیاسی عصر پهلوی و وزیر دولت دکتر مصدق. فرزند سید علی‌محمد معروف به «سیف‌العلما» بود و پس از پایان دوران تحصیلات مقدماتی، برای ادامۀ تحصیل به اصفهان رفت. در آن روزگار برادرش، نصرالله سیف‌پور فاطمی، صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول روزنامۀ باختر اصفهان بود. او در دوران تحصیلات دبیرستانی، در کار نشر باختر اصفهان با برادرش همکاری می‌کرد. و در ۱۳۱۶ش مقیم تهران و همزمان با ادامۀ تحصیل، در روزنامۀ ستاره به‌کار مشغول شد. در همان زمان تحت تعقیب شهربانی قرار گرفت و به جرم فعالیت سیاسی دستگیر و مدتی زندانی شد. پس از وقایع شهریور ۱۳۲۰ش، روزنامۀ باختر اصفهان را در تهران منتشر کرد. که در دهۀ ۱۳۲۰ش، این روزنامه چندبار توقیف و تعطیل شد. فاطمی مدتی هم با محمد مسعود همکاری کرد. وی مخالف سرسخت حزب توده بود و آن را وابسته به شوروی می‌دانست. در اوایل دهۀ ۱۳۲۰ش به اروپا رفت و از دانشگاه پاریس دانشنامۀ دکتری گرفت و در ۱۳۲۷ش به ایران بازگشت و از ۸ مرداد ۱۳۲۸ش روزنامۀ باختر امروز به مدیرمسئولی او منتشر شد. با تشکیل جبهۀ ملی به هواداری از آن برخاست و از دوستان و همفکران نزدیک دکتر محمد مصدق شد و در دورۀ نخست‌وزیری رزم‌آرا مدتی زندانی بود. در دولت دکتر مصدق معاون نخست‌وزیر و سپس وزیر امورخارجه شد. فاطمی در آخرین روزهای نخست‌وزیری دکتر مصدق مطالب تندی علیه رژیم پهلوی و شخص شاه نوشت و پس از فرار شاه از کشور، وی را «فراری بغداد» لقب داد. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، ۱۸۸ روز مخفی بود. پس از دستگیری در ۱۹ آبان ۱۳۳۲ش اعدام شد.