فتوح ابن اعثم
فُتوح ابن اَعْثَم
(یا: تاریخ فتوح؛ فتوحات‌الشام) کتابی به عربی در تاریخ اسلام از رحلت پیامبر تا روزگار هارون‌الرشید، نوشته ابن اعثم کوفی (ـ۳۱۴ق). مؤلف در این کتاب از مورخان و محدثان نامداری چون مداینی، واقدی، زهری و ابومخنف و راویان دیگر به‌عنوان منابع خود نام برده است و مطالب مهمی دربارۀ حوادث عراق، فتح خراسان، ارمنستان، آذربایجان و نیز جنگ‌های اعراب مسلمان و خزرها و روابط بیزانس (روم شرقی) و اعراب دارد. این کتاب در ۵۹۶ق به‌دستور یکی از وزرای خوارزمشاهیان توسط محمد بن احمد مستوفی هروی به فارسی ترجمه شد و بعد از درگذشت وی، محمد بن احمد بن ابی بکر کار وی را ادامه داد. این ترجمه تا شهادت امام حسین را شامل است.