فتیشیسم (روان شناسی)
فِتیشیسم (روان‌شناسی)(fetishism)
(یا: بُت‌واره‌پرستی) در روان‌شناسی، عشق و علاقۀ شهوانی و غیرطبیعی به یک شیء، مانند پوشاک و نظایر آن. در فتیشیسم وجود واقعی یا خیالی اشیا برای ارضای جنسی ضروری است. فتیش ممکن است بخشی از بدن، مثلاً پاها، نیز باشد که به‌گونۀ عادی شهوت‌زا نیست. بُت‌واره‌پرستی جنسی اغلب در مردها دیده می‌شود. به‌‌نظر زیگموند فروید[۱]، پسر بچه‌ها موقع مشاهدۀ آلت تناسلی زنانه، معمولاً مادر خود، برای نخستین‌بار درمی‌یابند که آلت مردانه صرفاً عنصری برای تهدید به اختگی نیست. آنان با نپذیرفتن واقعیت «آلت گم‌شده»، با اضطراب اختگی[۲] خود برخورد و فتیش را جانشین آن می‌کنند. از زمان ارائه این‌نظر توسط فروید (۱۹۲۷) چنین پنداشته می‌شد که این پدیده فقط در میان پسران اتفاق می‌افتد امّا مطالعات جدیدی که در اواخر قرن بیستم انجام یافته این نظر را با چالش رو‌به‌رو کرده است.