فخذ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فَخْذ

(در لغت عربی به‌معنی ران) هفتمین مرتبه از مراتب ده‌گانۀ انساب عرب، کوچک‌تر از بطن و بزرگ‌تر از عشیره، شامل گروه برادران و تبار مرد. در نسب‌شناسی پیامبر اسلام (ص) قریش را فخذ به‌حساب می‌آوردند که از کنانه (بطن) کوچک‌تر و از قُصَیَ (عشیره) بزرگ‌تر است.