فدرالیسم نو
فِدِرالیسم نو (New Federalism)
عنوان برنامه‌هایی که در دورۀ حکومت ریچارد نیکسون (۱۹۶۹ـ ۱۹۷۴) و رونالد ریگان (۱۹۸۱ـ ۱۹۸۹) برای تمرکززدایی از اختیارات حکومت ایالات متحدۀ امریکا به اجرا گذاشته شد. ویژگی اصلی فدرالیسم نوِ نیکسون اجرای روش سهیم‌شدن در درآمدها بود، که به‌موجب آن دولت فدرال بخشی از مالیات‌های وصول‌شده را به ایالت‌ها و حکومت‌های محلی می‌داد. این روش از ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۶ در موضوع مشارکت در درآمد بود. همچنین، ریگان هم سیاست خود مبنی‌بر واگذاری مسئولیت ده‌ها برنامۀ بهداشتی، آموزشی، رفاهی، و حمل و نقل به ایالت‌ها را فدرالیسم نو خواند. برنامۀ ریگان متضمن اعطای پرداخت‌های بلاعوض یک‌جا به ایالت‌ها بود که هر ایالت رأساً دربارۀ چگونگی هزینه‌کرد آن تصمیم می‌گرفت.